معرفی 10 عکاس برتر جنگ

عکاسی جنگ یکی از دشوارترین و خطرناک‌ترین شاخه‌های عکاسی خبری است. عکاسان جنگ با حضور در خط مقدم نبردها، تصاویری را ثبت می‌کنند که گویای واقعیت‌های تلخ و خشن جنگ است. این عکاسان نه تنها شاهدان تاریخ هستند، بلکه با دوربین‌های خود، روایتگر داستان‌هایی هستند که شاید هرگز به زبان نیایند. در این مقاله، به معرفی برجسته‌ترین عکاسان جنگ تاریخ می‌پردازیم که آثارشان توانسته است تأثیری عمیق بر افکار عمومی و سیاست‌های جهانی بگذارد.

رابرت کاپا؛ پیشگام عکاسی جنگ مدرن

رابرت کاپا (Robert Capa) با نام اصلی اندره فریدمن، متولد مجارستان، یکی از تأثیرگذارترین عکاسان جنگ قرن بیستم است. شهرت او مدیون تصاویر بی‌نظیرش از جنگ داخلی اسپانیا، جنگ جهانی دوم و جنگ هند و چین است. معروف‌ترین عکس او، “سرباز در حال سقوط” است که در جنگ داخلی اسپانیا گرفته شده و لحظه مرگ یک سرباز جمهوری‌خواه را ثبت کرده است. کاپا با جمله معروف “اگر عکس‌هایت به اندازه کافی خوب نیستند، به اندازه کافی نزدیک نبوده‌ای” شناخته می‌شود. او در سال ۱۹۵۴ حین عکاسی از جنگ هند و چین، بر اثر انفجار مین کشته شد و به نوعی قربانی همین باور خود شد. کاپا همچنین یکی از بنیانگذاران آژانس عکس مگنوم است که امروزه یکی از معتبرترین آژانس‌های عکاسی جهان به شمار می‌رود.

دیوید داگلاس دانکن؛ عکاس افسانه‌ای جنگ ویتنام

دیوید داگلاس دانکن (David Douglas Duncan) عکاس آمریکایی، به واسطه تصاویر تأثیرگذارش از جنگ کره و ویتنام شهرت یافت. او که در ابتدا به عنوان عکاس تفنگداران دریایی آمریکا در جنگ جهانی دوم فعالیت می‌کرد، بعدها به یکی از پرکارترین عکاسان مجله لایف تبدیل شد. تصاویر دانکن از جنگ ویتنام، نمای نزدیکی از چهره‌های خسته و درهم شکسته سربازان آمریکایی را نشان می‌دهد که تأثیر عمیقی بر افکار عمومی آمریکا گذاشت و در شکل‌گیری احساسات ضدجنگ در این کشور نقش داشت. دانکن در سال ۲۰۱۸ در سن ۱۰۲ سالگی درگذشت و میراثی ارزشمند از تصاویر جنگی از خود به جای گذاشت.

لری باروز؛ روایتگر جنگ از منظری انسانی

لری باروز (Larry Burrows) عکاس بریتانیایی مجله لایف، یکی از تأثیرگذارترین عکاسان جنگ ویتنام است. او با رویکردی متفاوت به عکاسی جنگ، تلاش می‌کرد تا تأثیرات انسانی جنگ را به تصویر بکشد و در آثارش، رنج‌های انسانی ناشی از جنگ را نشان دهد. مجموعه عکس معروف او با عنوان “یانکی پاپا” (Yankee Papa) که روایتگر سرنوشت یک خلبان هلیکوپتر آمریکایی در ویتنام است، از شاهکارهای عکاسی جنگ به شمار می‌رود. او در سال ۱۹۷۱ هنگامی که با هلیکوپتر برای عکاسی از عملیات لام سون ۷۱۹ در لائوس پرواز می‌کرد، بر اثر سقوط هلیکوپتر جان باخت.

جیمز نچوی؛ شاهد نسل‌کشی‌ها و فجایع انسانی

جیمز نچوی (James Nachtwey) یکی از برجسته‌ترین عکاسان جنگ معاصر است که از دهه ۱۹۸۰ تاکنون، صحنه‌های دردناک جنگ‌ها و فجایع انسانی را در سراسر جهان ثبت کرده است. او که ابتدا تحت تأثیر تصاویر جنگ ویتنام به عکاسی روی آورد، با عکاسی از جنگ‌های داخلی آمریکای مرکزی کار خود را آغاز کرد. نچوی با حضور در مناطق بحران‌زده‌ای چون رواندا، بوسنی، چچن، افغانستان، عراق و سوریه، تصاویری تکان‌دهنده از نسل‌کشی‌ها، قحطی و آوارگی مردم ثبت کرده است. او که از بنیانگذاران آژانس عکس VII است، همواره بر نقش عکاسی در آگاهی‌بخشی و تغییر سرنوشت قربانیان جنگ تأکید دارد.

لینسی آداریو؛ روایتگر زنانه از میدان‌های نبرد

لینسی آداریو (Lynsey Addario) از برجسته‌ترین عکاسان زن حوزه جنگ است که با تصاویر قدرتمندش از جنگ‌های افغانستان، عراق، دارفور، کنگو و لیبی شناخته می‌شود. او که برنده جایزه پولیتزر و مک‌آرتور است، با نگاهی ویژه به تأثیرات جنگ بر زنان و کودکان، از زاویه‌ای متفاوت به عکاسی جنگ می‌پردازد. آداریو در سال ۲۰۱۱ در لیبی به همراه سه خبرنگار دیگر ربوده و پس از شش روز اسارت آزاد شد. او در کتاب خاطراتش با عنوان ” It’s What I Do” به روایت تجربیات خود از عکاسی در مناطق جنگی پرداخته است.

دان مک‌کالین؛ ثبت‌کننده جنایات جنگی ویتنام

دان مک‌کالین (Don McCullin) عکاس بریتانیایی، به واسطه تصاویر قدرتمندش از جنگ ویتنام، جنگ داخلی قبرس، جنگ‌های خاورمیانه و قحطی بیافرا در نیجریه شهرت یافته است. عکس‌های سیاه و سفید او از سربازان آمریکایی و غیرنظامیان ویتنامی، به نمادهای ضدجنگ تبدیل شده‌اند. مک‌کالین که امروزه در دهه نود زندگی خود به سر می‌برد، در سال‌های اخیر از عکاسی جنگ فاصله گرفته و به عکاسی از طبیعت و مناظر روی آورده است. او در مصاحبه‌هایش بارها به آسیب‌های روحی ناشی از مشاهده فجایع جنگی اشاره کرده و گفته است: “من شاهد بیش از حد مرگ و رنج بوده‌ام.”

ران هاویو؛ ثبت‌کننده لحظات تاریخی

ران هاویو (Ron Haviv) عکاس آمریکایی و از بنیانگذاران آژانس عکس VII، با تصاویر تکان‌دهنده‌اش از جنگ‌های بالکان، آفریقا، آمریکای لاتین و خاورمیانه شناخته می‌شود. تصاویر او از پاکسازی قومی در بوسنی، نقش مهمی در آگاهی‌بخشی جهانی نسبت به فجایع انسانی این جنگ داشت و حتی به عنوان مدرک در دادگاه‌های بین‌المللی جنایات جنگی مورد استفاده قرار گرفت. هاویو همواره بر اهمیت عکاسی در مستندسازی جنایات جنگی و جلوگیری از تکرار آن‌ها تأکید دارد. او می‌گوید: “امیدوارم عکس‌هایم بتوانند تاریخ را تغییر دهند، یا حداقل به یادآوری آن کمک کنند.”

کارول گوزی؛ پیشتاز زنان در عکاسی جنگ

کارول گوزی (Carol Guzy) تنها عکاس چهار بار برنده جایزه پولیتزر، با عکاسی از جنگ‌های بالکان، هائیتی، عراق و بحران‌های انسانی در سراسر جهان شناخته می‌شود. او که ابتدا پرستار بود، با تغییر مسیر زندگی‌اش به عکاسی روی آورد و به یکی از موفق‌ترین عکاسان جنگ تبدیل شد. گوزی با نگاهی انسان‌دوستانه به عکاسی جنگ، همواره تلاش کرده است تا در تصاویرش، علاوه بر نمایش خشونت‌ها، لحظات امید و همبستگی انسانی را نیز ثبت کند. تصاویر او از کوزوو و هائیتی، روایتگر داستان‌های انسانی در میان ویرانی‌های جنگ است.

تیم هترینگتن؛ میراثی ماندگار در مستندسازی جنگ

تیم هترینگتن (Tim Hetherington) عکاس و فیلمساز بریتانیایی-آمریکایی، با تصاویر و مستندهایش از جنگ داخلی لیبریا، افغانستان و لیبی شناخته می‌شود. مستند او با عنوان “رسترپو” (Restrepo) که به همراه سباستین یونگر ساخته شد، روایتگر زندگی سربازان آمریکایی در افغانستان است و نامزد جایزه اسکار شد. هترینگتن در سال ۲۰۱۱ در جریان عکاسی از جنگ داخلی لیبی در شهر مصراته، بر اثر اصابت خمپاره کشته شد. او پیش از مرگش گفته بود: “هدف من این نیست که از جنگ عکاسی کنم، بلکه می‌خواهم از انسان‌هایی عکاسی کنم که درگیر جنگ هستند.”

یانیس براکیس؛ روایتگر بحران پناهجویان

یانیس براکیس (Yannis Behrakis) عکاس یونانی خبرگزاری رویترز، با تصاویر تأثیرگذارش از جنگ‌های بالکان، افغانستان، عراق و بحران پناهجویان در اروپا شناخته می‌شود. او در سال ۲۰۱۶ به خاطر پوشش بحران پناهجویان، به همراه تیم رویترز برنده جایزه پولیتزر شد. تصاویر براکیس از پناهجویان سوری که در مسیر پرخطر دریای اژه و مرزهای اروپا در جستجوی پناهگاهی امن بودند، توجه جهانی را به این بحران انسانی جلب کرد. او در سال ۲۰۱۹ بر اثر سرطان درگذشت، اما میراث تصاویرش همچنان زنده است.

اهمیت عکاسی جنگ در آگاهی‌بخشی جهانی

عکاسان جنگ با ثبت واقعیت‌های تلخ میدان‌های نبرد، نقشی حیاتی در آگاهی‌بخشی جهانی نسبت به پیامدهای فاجعه‌بار جنگ ایفا می‌کنند. تصاویر این عکاسان، گاه چنان تأثیرگذار بوده‌اند که توانسته‌اند سیاست‌های جهانی را تغییر دهند و به پایان یافتن درگیری‌ها کمک کنند. در عصر رسانه‌های اجتماعی و انتشار لحظه‌ای اخبار، عکاسان جنگ همچنان نقشی بی‌بدیل در مستندسازی حقیقت دارند. آن‌ها با به خطر انداختن جان خود، تلاش می‌کنند تا صدای قربانیان جنگ باشند و جهان را از آنچه در مناطق درگیری می‌گذرد، آگاه سازند. هر یک از عکاسان معرفی شده در این مقاله، با نگاهی منحصر به فرد به پدیده جنگ، میراثی ارزشمند از تصاویر تاریخی بر جای گذاشته‌اند که نه تنها ارزش هنری دارند، بلکه اسناد مهمی برای نسل‌های آینده هستند تا از تکرار فجایع گذشته جلوگیری کنند.

اگر سوالی درمورد هر کدام از این عکاسان دارید در بخش نظرات با ما به اشتراک بگذارید. همچنین می‌توانید برای مطالعه مقالات هنری دیگر، به بخش Editorial در وبسایت ما سر بزنید.

:کپی رایت عکس اصلی مقاله

DMZ, Vietnam, October 1966.Larry Burrows, Time & Life Pictures/Getty Images