پالیمسِست – نمایشگاه انفرادی بویه سادات نیا

علاقه‌ی سادات‌نیا به هنر، فرهنگ و ادبیات ایران، او را همواره به کاوش در نقاط طبیعی و بناهای تاریخی رهاشده‌ی ایران سوق داده است. این بازدیدها تلاش هنرمند برای پرورش سلیقه‌ی بصری و چشم‌اندازی شخصی‌ است که میراث پیشینیان را به‌شکلی ناخودآگاه در انتخاب‌های فرمی هنرمند بروز می‌دهد.

تکنیک خلق این آثار اکرلیک است که سادات‌نیا در ترکیب با پودر گرافیت، جوهر، پودر رنگ و دیگر مواد به کیفیات مورد نظر خود در آن دست یافته است. تمهیداتی چون پوشش اثری قدیمی با لایه‌های نازک و شفافِ رنگ و ایجاد لایه‌های جدید به خلق این آثار از دل آثاری قدیمی‌تر منجر شده است.

این مجموعه که در طول سه سال گذشته شکل‌گرفته، امتدادی از حساسیت‌های هندسی آثار پیشین اوست. در برخی آثار، برخوردی متفاوت با فرم و رنگ به‌چشم می‌خورد که هم‌زمان انسجام مفهومی را حفظ کرده است؛ حضور پررنگ‌تر فضای خالی این بار با استفاده از طیف رنگی محدود و پرکنتراست، و تجسم همزمان هستی و نیستی با بهره‌گیری از قلم نوک‌نقره به‌تصویر کشیده شده است.

سادات‌نیا از خلال این تدابیر به توصیف رد دخالت‌های انسان در دگردیسی محیط پیرامونش می‌پردازد. با وجود ظرفیت نمادین رنگ‌ها، هنرمند از تحمیل معنا پرهیز می‌کند؛ او به‌جای آن‌که به‌واسطه‌ی رنگ احساس مخاطب را هدایت کند، فضایی خنثی و باز ایجاد می‌کند تا دریافت، برآمده از مواجهه‌ی شخصی باشد.

در نهایت «پالیمسِست» دعوتی‌ برای تامل در زوال خاموش چشم‌اندازهای ایران است.